Verhuisperikelen

De ‘koffiehoek’ in m’n atelier in Hoorn

Mijn geliefde werkplek in Hoorn – waar ik tien jaar lang heb gebivakkeerd – moet plaats maken voor luxueuze woontorens en gaat in februari 2025 tegen de vlakte. De verhuizing was al geruime tijd bekend en ik was – tussen de bedrijven door – al langere tijd op zoek naar een nieuw inspirerend onderkomen.

Kannen en kruiken

Ik had in september een nieuw droomatelier in de Betuwe gevonden: gemoedelijk, landelijk en betaalbaar. En met een bed and breakfast om gedurende de week te overnachten. Maar helaas werd eind oktober plotsklaps de huur opgezegd, nog voor het begonnen was. Alle mondelinge afspraken ten spijt.

Bijzondere plekken

Andere interessante opties die er waren, had ik inmiddels afgezegd of laten verlopen. En dus moest ik opnieuw – maar nu met gezwinde spoed – op zoek naar iets nieuws. Deze zoektocht leidde langs soms wonderlijke locaties zoals m’n voormalige lagere school die leeg stond, het klooster waar ik gedoopt ben, een leegstaand kerkje in Heerhugowaard, een kunstenaarskolonie en nog veel meer bijzondere plekken. Ze zijn het – om verschillende redenen – allemaal niet geworden.

De Goorn

Ik verhuis naar de Goorn, waar ik voorlopig verder aan de slag ga. Een dorpje in de buurt van Hoorn. De naamsverandering van de plaats is slechts een letter. Op alle andere gebieden zal de verandering een stuk groter zijn.

De Toekomst

Ik blijf op zoek naar een nieuw, inspirerend onderkomen. Dus als iemand iets heeft of weet, hoor ik het graag. Ik zoek een ruimte van 50 tot 80 vierkante meter met invallend daglicht. Het liefst in een soort gezamenlijke broedplaats of bij iemand die een schuur of ruimte op het erf over heeft. In de buurt van een treinstation zou mooi zijn, maar is niet per se noodzakelijk.