De Hippolytuskapel is een 14e eeuwse kapel aan de Oude Delft 118 in de binnenstad van Delft.
De kapel – die vele uiteenlopende bestemmingen kende – is vernoemd naar Sint Hippolytus: de eerste heilig verklaarde tegenpaus; gevangenbewaarder van Sint Laurentius; fameus kerkvader; door paarden verscheurd martelaar en – sinds 1396 – patroon van Delft.
Kerk langs de weg
De Hippolytuskapel is een ‘kerk langs de weg’. Een plek waar allen die de weg van hun levensloop bewandelen welkom zijn. Hier wordt men samengeroepen om de verbondenheid met elkaar te ervaren. En om de verbinding met God te zoeken, te vinden en te beleven.
Heilige plaats
De Hippolytuskapel is ook een heilige plaats die voor ieder lid van de wereldkerk duidelijk herkenbaar is. Een plek die kracht en verdieping geeft aan de doorreis van elke levensreiziger en waar een ieder zich even kan laven. Of zoals Psalm 110 uit de Bijbel het formuleert: ‘Onderweg zal hij drinken uit de bron en daardoor zijn hoofd kunnen opheffen’.
Dispersos convoco
Dispersos convoco (Verstrooiden roep ik bijeen) is de ‘lijfspreuk’ van de kapel. Het zijn woorden die de essentie van de kapel uitstekend weergeven: het letterlijk bij elkaar ‘roepen’ van mensen. Om te verbinden en samen te zijn.
Meer weten?
Verder de historie induiken?
Dispersos convoco, nieuwsartikel over de oorsprong van kerkspreuken.
Bestemmingen, de verschillende bestemmingen die de kapel in de afgelopen eeuwen had.
Van Heilige Geestkapel tot Hippolytuskapel, de geschiedenis van de kapel door Luc Eekhout.
Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden.
Matteüs 18:20
